Parfüm deyip geçmemek lazım..Çoğumuzun hayatında önemli izler bırakır bazı kokular. Acı ya da tatlı, yıllar önce yaşadığımız bir zaman diliminde bizi üzen,sevindiren,mutlu eden veya acı veren bir olay esnasında hissettiğimiz herhangi bir kokuyu yıllar sonra bile duyduğumuzda, geçmişimizdeki o anları tekrar yaşamış gibi oluruz..Mesela ben, domates ve soğanın kavrulurken çıkarmış olduğu kokuyu ne zaman duysam,çocukluğum gelir aklıma..Bana hep huzur ve sıcak bir aile ortamı hissettirir o koku..Çünkü çocukken, aç olarak okuldan geldiğimde, annemin yaptığı mis gibi yemek kokularını ve sıcacık sesiyle "Haydi ellerini yıka ve sofraya otur yavrum" dediğini duyar gibi olurum.. Kavrulan soğanın ve domatesin çıkardığı kokuyla,bir zaman tünelinden geçerim adeta..Aşağıdaki Tedy'nin Hikayesi,bunu o kadar güzel anlatıyor ki,bloğumda düzenleyerek, paylaşmaktan kendimi alamadım..Çok etkileyici ve öğretmen arkadaşlarımın,annelerin,babaların,büyüklerin daima aklında tutması gereken bir başucu hikayesi..Zaman zaman okumanızı tavsiye ederim..:)) L.D

Okulun ilk gününde 5. sınıfın önünde
dururken, öğretmen çocuklara bir yalan söyledi.Çoğu öğretmen gibi, öğrencilerine baktı ve hepsini aynı derecede sevdiğini söyledi.Ancak bu imkânsızdı,çünkü ön sırada oturduğu yerde arkasına doğru yaslanmış Tedy isimli bir erkek çocuk vardı.Öğretmen bir yıl önce Tedy'i izlemişti ve diğer çocuklarla iyi oynamadığını, elbiselerinin kir pas içinde olduğunu ve sürekli olarak pis dolaştığını gözlemişti..Ek olarak Tedy tatsız ve hırçın olabiliyordu..Bu öyle bir noktaya geldi ki,öğretmen onun kâğıtlarını büyük kırmızı kalemle işaretlemekten, kalın çarpılar (x) yapmaktan ve kâğıdın üstüne büyük F harfi (en düşük derece) koymaktan zevk alır oldu..Okulda,her çocuğun geçmiş kayıtlarını incelemesi gerekiyordu ve Tedy'nin kayıtlarını en sona bıraktı..Ancak,onun hayatını gözden geçirdiğinde, bir sürpriz ile karşılaştı.Tedy'nin birinci sınıf öğretmeni şöyle yazmıştı:"Tedy gülmeye hazır parlak bir çocuk..Ödevlerini derli toplu ve temiz yapıyor ve çok terbiyeli.Onun etrafta olması çok eğlenceli."
İkinci sınıf öğretmeni de şöyle yazmıştı: "Tedy mükemmel bir öğrenci,sınıf arkadaşları tarafından çok seviliyor ama annesinin ölümcül bir hastalığı olduğu için sıkıntı içinde ve evdeki yaşamı mücadele içinde geçiyor.."
Üçüncü sınıf öğretmeni ise düşüncelerini belirtirken şu şekilde ifade etmişti:
 "Tedy'nin annesinin ölümü, onun için çok zor oldu.Tedy elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyor ama babası ona ilgi göstermiyor ve eğer bazı adımlar atılmazsa evdeki yaşamı, yakında onu etkileyecek.."
Tedy'nin dördüncü sınıf öğretmeni onun hakkındaki düşüncelerini şöyle belirtmişti:
"Tedy içine kapanık ve okulda derslere çok fazla ilgi göstermiyor.Fazla arkadaşı yok ve bazen sınıfta uyuyor.."

 Tüm bunları okuduğunda,öğretmen problemi kavradı ve kendinden utandı..Bir öğretmenler gününde öğrencileri ona güzel kurdelelerle ve parlak kâğıtlara sarılmış hediyeler getirdiğinde kendini çok kötü hissetti..Çünkü Tedy'nin hediyesi bir marketten aldığı kalın, kahverengi ambalaj kâğıdı ile beceriksizce sarılmıştı..Öğretmen onu diğer öğrencilerin arasında açmaktan acı duydu..Ama Tedy'nin gözlerindeki heyecanı görünce, paketi açmak zorunda kaldı..Paketten, taşlarından bazıları düşmüş yapma elmas taşlı bir bilezik ve çeyreği dolu olan bir parfüm şişesi çıkınca çocuklardan bazıları gülüşmeye başladı.Ama öğretmen bileziğin ne kadar güzel olduğunu söylediğinde,çocukların gülmesi kesildi. Bileziği taktı ve parfümü bileklerine sürdü.Tedy,o gün okuldan sonra öğretmenine şunu söylemek için kaldı.

“Öğretmenim, bugün aynı annem gibi kokuyordunuz”

          

 Çocuklar gittikten sonra, öğretmen en az bir saat ağladı.O günden sonra, okuma, yazma ve aritmetik öğretmeyi bıraktı..Bunun yerine, çocukları eğitmeye başladı.Ve Tedy'e özel bir ilgi gösterdi.Onunla çalışırken, zihni canlanmaya başlıyor gibi görünüyordu zaman geçtikçe..Ve daha fazla teşvik ettikçe, Tedy hızlı bir şekilde ilerliyordu..Yılın sonuna kadar sınıftaki en zeki çocuklardan biri oldu..
Bir sene sonra, öğretmen kapısının altında Tedy'den bir not buldu..Ona tüm yaşamında sahip olduğu en iyi öğretmen olduğunu söylüyordu. Altı yıl sonra Tedy'den bir not daha aldı. Liseyi bitirdiğini, sınıfında üçüncü olduğunu ve onun hala hayatındaki en iyi öğretmen olduğunu yazmıştı.Bundan dört yıl sonra, bazı zamanlar zor geçmesine rağmen okulda kaldığını, sebatla çalışmaya devam ettiğini ve yakında kolejden en yüksek derece ile mezun olacağını yazan başka bir mektup aldı. Yine beşinci sınıf öğretmeninin tüm yaşamındaki en iyi ve en favori öğretmen olduğunu yazmıştı..

 Sonra dört yıl daha geçti ve başka bir mektup geldi.Bu kez fakülte diplomasını aldıktan sonra, biraz daha ilerlemeye karar verdiğini açıklıyordu..
Mektup, onun hala karşılaştığı en iyi ve en favori öğretmen olduğunu açıklıyordu.
Ama artık ismi biraz daha uzundu. Mektup söyle imzalanmıştı,
Prof. Dr.Tedy ... (Tıp Doktoru)
Öykü burada bitmiyor. Ortaya çıkan başka bir mektup var. Tedy bir kızla tanıştığını ve onunla evleneceğini söylüyordu. Babasının birkaç hafta önce vefat ettiğini açıklıyordu ve evlenme töreninde öğretmeninin damadın annesine ayrılan yere oturup oturamayacağını soruyordu..
Şüphesiz öğretmen bunu kabul etti. Ve tahmin edin ne oldu?

Taşları düşmüş olan o bileziği takti. Dahası, Tedy'nin kendisine yıllar önce armağan ettiği yarım şişedeki,annesinin süründüğü parfümden sürdü.Birbirlerini kucakladılar ve Dr. Tedy,öğretmeninin kulağına şöyle fısıldadı,"Bana inandığınız için teşekkür ederim, öğretmenim. Önemli olduğumu hissettirdiğiniz ve bir fark meydana getirebileceğimi gösterdiğiniz için çok teşekkür ederim" Öğretmen, gözlerinde yaşlarla fısıldadı, şöyle dedi,“Tedy,ben yanlış şeylere sahiptim.Bir fark meydana getirebileceğimi, bana asıl öğreten sensin.Seninle tanışıncaya dek,nasıl öğreteceğimi bilmiyordum"..